ဧည့္သည္

မိုးေအးေအး ေလေလးတျဖဴးျဖဴး နံနက္ခင္းေလးမွာေပါ့ ေဟ့ေကာင္ထေတာ့ကြ ေနာက္က်ေနမယ္ ၈နာရီထိုးျပီ ေလယဥ္က ၁၀ နာရီဆုိက္မွာ ၉နာရီစထြက္မွရမွာ…ဘာျဖစ္တယ္ညာျဖစ္တယ္ ပါးစပ္ကပြစိပြစိေျပာ လူကလည္းအလုပ္နွင့္လက္နဲ႔မပ်က္ ေရေႏြးအိုးတည္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္၊ေကာ္ဖီမစ္ေဖ်ာ္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ကုန္ပါျပီ ၁လစာ၀ယ္ထားတာေတြေတာ့…ေတြ႔မယ္ေတြ႔မယ္… အိမ္ကပါဆယ္ပို႔လိုက္လို႔ ေလယဥ္ကြင္းမွာ သြားယူၾကမယ့္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္…ေပေၾကာင္ေပေၾကာင္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကအိမ္ရွင္၊ တစ္ေယာက္ကဧည့္သည္ေပါ့…ႏွစ္ေယာက္သားေစာေစာစီးစီး ေခါက္ဆြဲေျခာက္နဲ႔ေကာ္ဖီမစ္ ေသာက္ျပီး ထြက္လာၾကတယ္…စတင္ျပီး မစ္သလိုဂိတ္ ကိုလမ္းေလ်ာက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္…မစ္သရိုလည္းေရာက္ေရာ လမ္းေလ်ာက္လို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့…ဒါနဲ႔ပဲအိမ္ရွင္ခမ်ာဧည့္သည္အတြက္ မစ္သရိုလက္မွတ္ကိုတုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ ၀ယ္လိုက္ရေရာ...ဧည့္သည္ခမ်ာခမ်ာမသိလို႔ရဘူး…မသိတာလားမသိေယာင္ေဆာင္ေနတာလားမသိ…အိမ္ရွင္ခမ်ာေတာ္ေတာ္ကပ္စီးနည္းရွာတယ္…ကပ္စီးနည္းတာေတာ့မဟုတ္ဘူးအလုပ္လုပ္တက္တာဟဲဟဲ…သူ႔အတြက္ကေတာ့သူ႔သူငယ္ခ်င္းငပ်င္းဆီကငွားလာတယ္ေလ...ငါမင္းပါဆယ္ယူလာေပးမယ္မင္းမစ္သရိုကဒ္ေတာ့ငွားလိုက္ပါလို႔ေျပာျပီး ငွားလာခဲ့တယ္ေလ…ဒီလိုနဲ႔ မစ္သရိုစီးလာၾကျပီး ဂိတ္ဆံုးလည္းေရာက္ေရာ ကားေျပာင္းစီးရအံုးမယ္…ဒီလိုနဲ႔ေပေၾကာင္ေပေၾကာင္နဲ႔ေပါ့…အလကားရတဲ့ကားကိုေစာင့္ေနေလရဲ႕…မလာတာ
ၾကာေတာ့တက္စီစီးမယ္ၾကံတယ္ ဒါေပမယ့္ တက္စီဖိုးကေစ်းၾကီးေတာ့ မစီးျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး…ဒါနဲ႔ပဲ ဘတ္စ္ကားပဲစီး
ျဖစ္ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ..(ေမွ်ာ္...)

အခ်စ္

အခ်စ္...ကမၻာဦးမစကတည္းက အခ်စ္ရွိခဲ့ၾကတယ္လိုဆိုခဲ့တယ္...အခ်စ္ကို အာဒံ ံနဲ႔ ဧ၀ ကစခဲ့တယ္လိုေျပာၾကတယ္...
ေဟာဘယ္ကစလည္းဆိုေတာ့ အာဒံကတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနေတာ့ သူ႔နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းကိုမိုးေပၚပစ္ၿပီးဆုေတာင္းလိုက္
တယ္အဲမွာပဲအင္း၀ဆိုတဲ့မိန္းမေခ်ာေလးျဖစ္လာၿပီး...ေနာက္ဆံုးေတာ့သူတို႔ခ်စ္ကမၻာတည္ခဲ့ၾကတယ္...ဟဲဟဲလူသားေလး
ေတြြျဖစ္လာတယ္ေပါ့ဗ်ာ...လူေတြဟာအဲဒီလူသားႏွစ္ဦးကေနပဲေပါက္ဖြားလာၾကတယ္ဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာအားလံုး
ညီအကိုေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြေပါ့ ဟဲဟဲ...ဟုတ္လားသိဘူး...ငရဲေတာ့ၾကီးကုန္ေတာ့မွာပဲ...ဒါကေတာ့ထားလိုက္
ပါေတာ့ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာကအခ်စ္၊အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ...ေမးလိုက္ခ်င္တယ္...ေျပာၾကလိမ့္မယ္တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး...
မလိုခ်င္ဘူးေျပာၾကပါ အခ်စ္ကိုအဓိပါယ္တူတာေလး...အမ်ားၾကီးမတူပါနဲ႔ဗ်ာ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ပဲတူေပးပါ...ဒီလိုေျပာလို႔
ကၽြန္ေတာ္လည္းသိလိမ့္မယ္လို႔မထင္နဲ႔ သိဘူး...ဒါေပမယ့္လူေတြကိုေတာ့ေမးဖူးတယ္...ေျပာၾကတာပဲတစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး...
ကဗ်ာဆရာေတြ၊သီခ်င္းေရးဆရာေတြကလည္းေရးလိုက္ၾကတာအမ်ိဳးမ်ိဳး..အခ်စ္ဆုိတာေပးဆပ္မွူ၊အခ်စ္ဆိုတာရယူမွူ။အခ်စ္
ဆိုတာ စြန္႔လြတ္ျခင္း၊နားလည္မွူ... အာ...ရွုပ္ေနတာပဲ...ဘယ္သူမ အတိအက် မေျပာႏို္င္ၾကပါဘူး...အလြန္ခက္ခဲနက္နဲတဲ
လကမၻာေပၚေတာင္ လူေတြေရာက္ေအာင္ လူသားေတြေပါင္းစပ္ျပီး ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္...ဒါေပမယ့္ အခ်စ္ဆိုတဲ့စကားေလး
တစ္လံုးက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ တူညီေသာအဓိပၸါယ္ မဖြင့္ဆို ႏိုင္ၾကတာလဲ...စဥ္းစားစရာပဲဗ်ာ...ေအာ္အခ်စ္အခ်စ္ေတာ္ေတာ္
ခက္ခဲနက္နဲတာပါလားဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အခ်စ္ကိုအခ်စ္လို႔ပဲေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ...ဟဲဟဲ..သူငယ္ခ်င္းကေကာဘယ္လို
ေျပာမလဲ???

တစ္ဦးေစတနာတစ္ဦးမွာ

သစၥာရိပ္ဆိုတဲ့လမ္းထဲကအိမ္ကေလးမွာေပါ့ လူပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ေနထိုင္သည္။
မိသားစုမရွိအေဖာ္မရွိ တကိုတည္းသမားတစ္ေယာက္ေပါ့။ လူပ်ိဳဆိုေတာ့ ဘယ္လို
ေနလဲသိေလာက္ပါတယ္။ သူ႔အိမ္ကမီးလင္းဖိုေလး ဘးမွာထိုင္ၿပီးသတင္းစာဖတ္ရ
တာကိုႀကိဳက္ေလသည္။
သူ႔အိမ္ရဲ႕ေျမေအာက္ခန္းမွာမီရွကာေလးေနထို္င္တယ္။ သူမကေလးကဒီလူပ်ိဳႀကီး
ဆီကိုမၾကာခဏအလည္လာတယ္။ သူလဲပ ဲဒီမီးလင္းဖိုေလးေဘးမွာ ေနရတာကို
အႀကိဳက္ေတြ႕ေနေလသည္။ဘာလို႔ဆ ိုအၿမဲတမ္းသူမေလးကမီးဖိုေခ်ာင္ကေၾကာင္
အိမ္နဲ႔ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေပါင္မုန္႔နဲ႔ဒိန္ခဲ ေလးေတြကိုရွာစားလို႔ရတယ္သည္။ တစ္ေန႔
သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တဲ့အမ်ိဳးသမီးေရာက္လာၿပီး သူမကေစာစီးစြာ လူပ်ိဳႀကီးအခန္းကို
သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တယ္ေလ.ဒါနဲ႔ပဲ မီရွကာေလးစားစရာေတြရွာလို႔မရေတာ့ဘူး ျဖစ္
ေနသည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီသန္႔ရွင္းေရးအမ်ိဳးသမီးက ေန႔တိုင္းသန္႔ရွင္းေရးလာ
လုပ္သည္။ ေပါင္မုန္႔တို႔ဒိန္ခဲေတြကိုလဲေရခဲေသတၱာထဲထည့္လိုက္တယ္။ မီရွကာ
ေလး အခက္ေတြေနေလသည္။ဒါနဲ႔ပဲအိမ္အျပင္လမ္းမွာအစာထြက္ရွာရေလသည္။
မၾကာခင္မွာပဲ ခ်မ္ေအးတဲ့ေဆာင္ရာသီကိုေရာက္ရွိလာခဲ့ေလ သည္။
မီရွကာေလးအျပင္ထြက္အစာရွာရတာအခက္ေတြ႕ေနျပန္သည္။ ခ်မ္းေအးလြန္း
တဲ့ညေနခင္းမွာ လမ္းေပၚမွာလ ဲႏွင္းေတြကလဲ ဲေဖြးေနေလသည္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ
မီရွကာေလး အရမ္းပဲဗိုက္ဆာလာတယ္သူမတစ္ေန႔လံုးဘာမွမစားရေသးဘူး…ဒါနဲ႔
ပဲလူပ်ိဳႀကီးဆီသြားဖို႔ကိုသူမဆံုးျဖတ္လိုက္ျပီး လူပ်ိဳႀကီးဆီ သြားေလသည္။လူပ်ိဳႀကီး
လဲမီးလင္းဖိုေဘးမွာရွိေနသည္။ မီရွကာေလးက လူပ်ိဳႀကီးကိို းအၾကာႀကီးၾကည့္ေန
ခဲ့သည္။ လူပ်ိဳႀကီးမ်ား သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေပါင္မုန္႔႔နဲ႔ဒိန္ခဲ ေပးလိမ္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ေန
သည္။ မီရွကာေလး မၾကာႀကီးေစာင့္ေနခဲ့သည္။
ေနာက္ဆံုုးမွာေတာ့ လူပ်ိဳႀကီးသတင္းစာဖတ္လို႔ၿပီးသြားသည္။ ညစာတြက္ျပင္ဆင္ဖို႔
မီးဖိုေခ်ာင္ကိုသြားသည္။ အဲဒီမွာ မီရွကာေလးကိုျမင္သြားသည္။
မင္းဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ …ငါမင္းကိုမဖိတ္ေခၚထားပါဘူး လို႔လူပ်ိဳၾကီးကေျပာ
လိုက္သည္။မီရွကာေလးကလဲ သူ႔ကိုစကားအရမ္းျပန္ေျပာခ်င္ေနသည္။သူမအရမ္း
ဗိုက္ဆာေနတယ္…ဘာမွမစားရတာၾကာပါၿပီ ။ဒါေပမယ့္သူမဘယ္လိုေျပာရမလဲဆို
တာမသိဘူး။သူမကလူစကားမွမေျပာတက္တာကို။ လူပ်ိဳႀကီးညစာအတြကေပါင္မုန္႔
နဲ႔ဒိန္ခဲေတြျပင္ဆင္လို႔ၿပီးသြားၿပီ။မီရွကာေလးစဥ္းစားတယ္သူ႔ကိုဘယ္လိုေျပာရမလဲ
ဆိုတာကို အင္းျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ ေျမေအာက္ခန္းထဲကအစိမ္းေရာင္စာရြက္ကေလး
ေပးရမယ္… သူေတြထားတာၾကာျပီခဲ့ျဖစ္သည္။ လူပ်ိဳႀကီးက အရမ္းၾကင္နာတက္တဲ့
လူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မီရွကာေလးကိုၾကာၾကာၾကည့္မေနႏိုင္ဘူး။ ေပါင္မုန္႔နဲ႔ဒိန္ခဲနည္း
နည္းေကြၽးလိုက္သည္။ မီရွကာေလး အရမ္းေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။လွ်င္ျမန္စြာပဲအားလံုးကို
စားပစ္ခဲ့သည္။္ ၿပီးေတာ့ လုူပ်ိဳႀကီးကို ငါမင္းကိုလက္ေဆာင္ေပးခ်င္တယ္ ေျပာၿပီးေျမ
ေအာက္ခန္းထဲကို ေျပးသြားသည္။ လူပ်ိဳႀကီးကေတာ့ ဘာမွနားလည္မွာမဟုတ္တာ
ေသခ်ာသည္။ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေတာ့ မီရွကာေလးျပန္လာခဲ့သည္။
မင္းဘာလို႔ ဒီေနရာကိုျပန္လာတာလဲ ငါမင္းကိုအကုန္ေပးလိုက္ျပီေလ
ငါ့မွာဘာရွိေသးလို႔လဲ မင္းဘာအလိုရွိလို႔လဲ လို႔လူပ်ိဳႀကီးကေမးလိုက္သည္။ မီရွကာ
ေလးက လွပတဲ့အစိမ္းေရာင္စာရြက္ေလးကို လူပ်ိဳႀကီးကို ေပးလိုက္သည္။ဒါသူမရဲ႕
လက္ေဆာင္ပါ။လူပ်ိဳႀကီးက စာရြက္ကိုလက္ခံလိုက္သည္။အဲဒီအစိမ္းေရာင္စာရြက္
ေလးက ေဒၚလာ ၁၀၀ တန္စာရြက္ေလးျဖစ္ေနတာကိုး။ငါ့အတြက္ေတာ့လိုအပ္တယ္
မင္းဘယ္္ကယူလာတာလဲ ေမးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မီရွကာေလးဘာမွနားမလည္
ျပန္မေျပာႏိုင္ဘူးေလ။ယခုမွာေတာ့ မီရွကာေလး ဗိုက္ဆာတဲ့အခ်ိန္တိုင္း လူပ်ိဳႀကီးဆီ
မွာဧည့္သည္လာလုပ္တယ္။လူပ်ိဳႀကီးကလည္းအၿမဲတမ္းမီရွကာေလးကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ္၊လာတာနဲ႔ေပါင္မုန္႔နဲ႔ဒိန္ခဲေကြၽးတယ္။မီရွကာေလးကလည္း လူပ်ိဳႀကီးကို အစိမ္း
ေရာင္စာရြက္ေလးျပန္ေပးသည္။ လူပ်ိဳႀကီးလည္း မီရွကာေလးကိုေန႔တုိင္းပဲေစာင့္ေမွ်ာ္
ေနေလသည္။
သူငယ္ခ်င္းတို႔ေကာမီရွကာေလးနဲ႔မေတြ႔ခ်င္ဘူးလား… ေတြ႕ရင္လဲေမးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ…မင္းဘယ္မွာေနတာလဲ…အစိမ္းေရာင္စာရြက္ေလးေတြ
ဘယ္ကရႏိုင္လဲလို႔ ေမးၾကည့္လိုက္ပါဗ်ာ…

( မီရွကာ = ၾကြက္မေလး )